سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آنکه راه جوید، دانا شود . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :5
بازدید دیروز :0
کل بازدید :8322
تعداد کل یاداشته ها : 5
103/8/26
6:18 ص
مشخصات مدیروبلاگ
 
پاسخگویی به پرسش های حدیثی[0]
این وبلاگ عهده دار پاسخگویی به پرسش های حدیثی است. بازدیدکنندگان گرامی می توانند از این راهها پرسش ها را همراه آدرس ایمیل خود با ما در میان بگذارند: الف) قسمت نظرات در همین وبلاگ. ب) شماره تلفن 7783030 _ 0251 و در تهران بزرگ بدون کد: 55952727 ج) ایمیل: pasokh@hadith.net

خبر مایه

سؤال:
چرا معجزه حضرت موسی عصا و حضرت عیسی شفا و حضرت محمد(ص) قرآن بود؟ با حدیث جواب بدهید.
جواب:
الإمام الهادی(ع) فی جَوابِ ابنِ السِّکّیتِ عَن عِلَّةِ بَعثِ موسى بِالعَصا ویَدِهِ البَیضاءِ وآلَةِ السِّحرِ، وبَعثِ عیسى بِآلَةِ الطِّبِّ، وبَعثِ مُحَمَّدٍ، صَلَّى اللّهُ  عَلَیهِ وآلِهِ وعَلى جَمیعِ الأَنبِیاءِ، بِالکَلامِ وَالخُطَبِ: إنَّ اللّهَ لَمّا بَعَثَ موسى(ع)کانَ الغالِبُ عَلى أهلِ عَصرِهِ السِّحرَ، فَأَتاهُم مِن عِندِ اللّهِ بِما لَم یَکُن فی وُسعِهِم مِثلُهُ، وما أبطَلَ بِهِ سِحرَهُم، وأثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَیهِم. وإنَّ اللّهَ بَعَثَ عیسى(ع)فی وَقتٍ قَد ظَهَرَت فیهِ الزَّماناتُ وَاحتاجَ النّاسُ إلَى الطِّبِّ، فَأَتاهُم مِن عِندِ اللّهِ بِما لَم یَکُن عِندَهُم مِثلُهُ، وبِما أحیا لَهُمُ المَوتى، وأبرَأَ الأَکمَهَ وَالأَبرَصَ بِإِذنِ اللّهِ، وأثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَیهِم. وإنَّ اللّهَ بَعَثَ مُحَمَّدا صلى‏الله‏علیه‏وآلهف وَقتٍ کانَ الغالِبُ عَلى أهلِ‏ عَصرِهِ الخُطَبَ وَالکَلامَ وأظُنُّهُ قالَ: الشِّعرَ فَأَتاهُم مِن عِندِ اللّهِ مِن مَواعِظِهِ وحِکَمِهِ ما أبطَلَ بِهِ قَولَهُم، وأثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَیهِم. (کافی، ج 1، ص 24، ح 20 و بحار الأنوار، ج 17، ص 210، ح 15)
ابن سِکّیت از امام هادى(ع) پرسید: علّت برانگیخته شدن موسى(ع)به عصا و ید بیضا و ابزار سحر، و عیسى(ع) به ابزار طبابت، و محمّد که درود خدا بر او و خاندان او و تمام پیامبران باد به گفتار و خطابه چیست؟
امام هادى(ع) فرمود: خداوند، هنگامى موسى(ع) را برانگیخت که جادو بر مردم عصر او غلبه داشت. از این رو، براى آنان از جانب خداوند، معجزه‏اى آورد که نظیر آن در توان آنان نبود، تا با آن، جادوى آنان را باطل سازد و حجّت را بر ایشان ثابت نماید؛ و خداوند متعال، عیسى(ع) را در زمانى به رسالت برانگیخت که در میان مردم، بیمارى‏هاى مزمن پدید آمده بود، مردم به طبّ نیاز داشتند و عیسى(ع) از جانب خداوند، براى آنان معجزه‏اى آورد که نظیر آن نزد ایشان وجود نداشت. او مردگان را براى ایشان زنده مى‏کرد، و لال و مبتلا به پیسى را به اذن الهى شفا مى‏داد، و با این معجزات، حجّت را بر آنان اثبات مى‏کرد؛ و خداوند، محمّد صلى‏الله‏علیه‏وآله را در زمانى به رسالت برانگیخت که خطابه و سخنورى (و به گمانم امام گفت: شعر) بر مردم عصر او غلبه داشت. از این رو، او از جانب خداوند بر ایشان موعظه‏ها و حکمت‏هاى او را آورد تا با آن، ادّعاى آنان را باطل کند و با آن، حجّت را بر ایشان تمام کند.


90/11/12::: 2:22 ع
نظر()